Slušaj vest

U okviru obeležavanja 100 godina od optacije, seobe Srba iz Mađarske i Rumunije u nekadašnju Kraljevinu SHS, u naselju Lužac na periferiji Vukovara osvećen je Časni krst, postavljen u znak sećanja na doseljavanje Srba i osnivanje naselja.

Posle Prvog svetskog rata, Trijanonskim ugovorom o miru s Mađarskom (1920), priznato je pravo Srbima u Mađarskoj, i Mađarima i Nemcima u Kraljevini SHS da u roku od dve godine odluče da li će ostati ili se odseliti u matičnu državu. Brojni Srbi, i drugi Južni Sloveni u Mađarskoj su se tako opredeliili (optirali) za Kraljevinu SHS. Njihova seoba pre 100 godina bio je jedan od ključnih istorijskih događaja u istoriji srpskog naroda u Mađarskoj koja je uticala trajno na srpspsku zajednicu i znatno umanjila broj Srba u susednoj državi. Optacije Srba je trajala između 1921. i 1931. godine, a pre odluke o seobi, na teritoriji Mađarske, Srbi su živeli u oko 64 naselja, uglavnom u Baranji, oko Budimpešte, i u Pomorišju. Prema podacima, od 22 000 srpskih duša optiralo je oko 14 500 osoba, dve trećine Srba. Neki od optanata su odlazili čak u Makedoniju, da bi se posle nekoliko godina uglavnom nastanjivali na severu tadašnje Kraljevine SHS.

ce2a82ad-c296-4b66-ac2b-3a6e02becb52.jpg
Privatna Arhiva 

Obeležavanje stogodišnjice optacije Srbi u Mađarskoj započeli su centralnom svečanošću, održanoj krajem prošle godine u Batanji, a u 2024. godini je nastavljeno obeležavanje ove značajne godišnjice po naseljima. Stogodišnjica optacije podstakla je i naše sunarodnike iz vukovarskog naselja Lužac da vek od doseljenja obeleže postavljanjem i osvećenjem Časnog krsta u centru naselja.

O tome govori Slobodan Crvenković, stanovnik Lušca i potomak doseljenika, optanata iz Mađarske:

"Inicijativu obeležavanja stogodišnjice naseljavanja i osnivanja naselja Lužac optantima iz Mađarske i Rumunije pokrenuli su Svetislav Šajković, Lazar Crvenković, inače najstariji potomak doseljenika sa 91 godinom, i moja maleknost. Inicijativu su podržali stranka SDSS na čelu sa predsednikom Srđanom Kolarom i Zajedničko veće opština na čelu sa predsednikom Dejanom Drakulićem, koje je ujedno i pokrovitelj ovog jubileja. Organizaciju je vodio naš protojerej Miljen Ilić. Izgradnju Časnog krsta u celosti je finansirala Republika Mađarska svojom donacijom, i ovom prilikom ispred građana Lušca zahvaljujemo se mađarskoj vladi i parlamentu, gospodinu Ljubomiru Aleksovu, članu mađarskog parlamenta, gospodinu Kolaru i gospodinu Drakuliću, kao i protojereju Iliću, i svom sveštenstvu, koje je predvodio vladika Heruvim", kaže Crvenković.

96635e8e-8949-4452-b889-d9af4f11e9c2.jpg
Privatna Arhiva 

Svečano obeležavanje stogodišnjice doseljavanja Srba na Lužac počelo je u subotu 23. novembra večernjom liturgijom u crkvi Presvete Matere Paraskeve. Odatle je do centra naselja Lužac krenula litija predvođena vladikom Heruvimom i sveštenstvom, u kojoj su uzeli učešće i mnogobrojni vernici, potomci nekadašnjih optanata. Po njenom završetku obavljen je svečani čin posvećenja Časnog krsta.

Prethodnog dana, u petak u Srpskom domu u Vukovaru je održano predavanje o optaciji, i otvorena izložba pod nazuivom „Bilo je seoba i biće ih večno“, na kojoj su prikazani fotografije, dokumenti i spisak svih naseljenih optanata na prostoru opštine Vukovar.

136d963e-2d20-41dd-b934-55a3c52c4eb1.jpg
Privatna Arhiva 

Samo naselje Lužac napravljeno je od Srba doseljenih iz Mađarske i Rumunije, koju su u slavonskoj ravnici pored reke Vuke započeli svoj novi život. Od Lušca je tokom kasnijih decenija stvoreno napredno naselje koje je bujalo od života, ali je ono, kao i ceo Vukovar, doživelo tragičnu sudbinu tokom rata 1991. Posle vraćanja Istočne Slavonije u sastav Hrvatske, broj Srba na Lušcu biva sme manji. Mladi su uglavnom otišli, rasejali se širom sveta, ponavljajući sudbinu svojih predaka.

3d8bcdd4-1827-4ff1-ad4c-d20097aed5ca.jpg
Privatna Arhiva 

"Na žalost, sada na Lušcu ima samo dvadesetak srpskih domaćinstava, mahom su to sve starije osobe. Nije redak slučaj da je u domaćinstvu samo jedan član. Mladost nam je rasuta po celom svetu, u traženju boljih uslova života", kaže Slobodan Crvenković.

Uprkos svemu, osvećeni Časni krst na Lušcu će ostati kao večno sećanje na sudbinu Srba koji su se davnih 1920-ih odlučili na seobu, jednu od mnogih u istoriji srpskog naroda. Njihovim potomcima ostaje zavet da čuvaju sećanje na svoje pretke i svoje poreklo.

Kurir.rs/Glas javnosti