BIO JE JUGOSLOVENSKO NAPADAČKO SAVRŠENSTVO! Kada su mu ODSEKLI NOGU rekao je: Ta mi ne treba, sa njom nisam pogađao!
Na današnji dan, 6. avgusta 1936. godine, rođen je jedan od najboljih jugoslovenskih napadača ikada - legendarni Dražan Jerković.
Jerković je bio neverovatan igrač, pravo napadačko savršenstvo.
Dražan je rođen u Šibeniku 6. avgusta 1936, a umro je 9. decembra 2008. godine u Zagrebu.
Ponikao je u Dinamu iz Zagreba i čitav život bio je vezan za taj klub. Odigrao je za zagrebački tim 315 utakmica i postigao 96 golova u prvenstvenim mečevima. Dinamu je 1958. godine doneo titulu šampiona Jugoslavije, a 1960. i 1965. za klubom iz Zagreba osvajao je Kup maršala Tita.
Jerković je za reprezentaciju Jugoslavije odigrao 21 utakmicu i postigao je 11 golova. Debitovao je u maju 1960. godine na prijateljkom meču protiv Engleske. Iste godine učestvovao je na prvom finalnom turniru Kupa evropskih nacija u Parizu i na utakmici protiv Francuske postigao je dva gola i tako doneo trijumf našem timu u polufinalu posle preokreta (5:4).
Ostao je upamćen u svetskoj fudbalskoj istoriji kao najbolji strelac Svetskog prvenstva u Čileu 1962. godine. Sa četiri postignuta gola delio je prvo mesto sa legendarnim Garinčom i Albertom. Jugoslavija je na tom Mundijalu zauzela sjajno četvrto mesto.
Bio je neverovatan igrač - napadačko savršenstvo. Imao je sjajan osećaj za postizanje golova i pozicioniranje u napadu, a opet je bio nesebiča i sklon timskoj igre. Njegove čuvene makazice i dan danas se prepričavaju, a mnogi smatraju da su bile atraktivnije i od Peleovih.
Svedoci su pričali da je ceo stadion grmeo u momentu kada se Jerković priprema za makazice. To je bila njegova specijalnost, a njegovi golovi bili su verovatno najatraktivniji u tom razdoblju.
Od 1965. je igrao za belgijski Gant. 1970. se vratio u Jugslaviju i uplivao u trenerske vode. Bio je pomoćnik selektora Miljanića na SP u Španiji 1982. godine, a bio je i prvi selektor fudbalske reprezentacije Hrvatske. Vodio je Dinamo, Vilach, NK Zagreb...
Godinama je bolovao od šećerne bolseti, zbog koje mu je 2. decembra 2008. i amputirana leva noga.
Kažu da je nakon operacije rekao:
"Ionako mi leva noga ne treba, sa njom nikada nisam zabijao".
Sedam dana kasnije preminuo je u bolnici u Zagrebu.
Kurir sport
"INTERES ZA VRAĆANJE U SRBIJU SVE VEĆI" Predsednik Vučić: Oko Božića plan za povratak ljudi iz dijaspore