OTIŠAO U LEGENDU: Na seoskom groblju u Žiči sahranjen Dejan Brđović
Prethodno, komemorativnoj sednici u sali Skupštine grada Kraljeva, osim čelnika lokalne samouprave, predstavnika Ministarstva omladine i sporta, Olimpijskog, Sportskog i Odbojkaškog saveza Srbije, delegacija grada Beograda, Novog Sada, Makedonije i Crne Gore, prisustvovali su i Brđovićevi reprezentativni saigrači Željko Tanasković, braća Vladimir i Nikola Grbić, Andrija Gerić, Vladimir Batez, Slobodan Boškan, Igor Vušurović, Đorđe Đurić, Veljko Petković, Vasa Mijić, kao i brojni igrači i treneri sa kojima je vojevao odbojkaške bitke u klubovima za koje je nastupao.
Posle opela koje su pred porodičnom kućom Brđovića u Žiči služili sveštenici žičke eparhije u prisustvu nekoliko stotina prijatelja, rođaka, komšija, saigrača i poštovalaca, posmrtni ostaci legendarnog odbojkaša, uz zvuke Zmaj Jovine pesme „Tiho noći“ sahranjeni su na obližnjem seoskom groblju.
Brđović je rođen u Kraljevu 21. februara 1966. godine, bio je kapiten reprezentacije SR Jugoslavije, a za nacionalni tim je odigrao 300 utakmica. Učestvovao je u osvajanju srebrne medalje na Svetskom prvenstvu u Japanu 1998. godine i Evropskom šampionatu u Holandiji 1997. godine, kao i bronzanom odličju na Evropskom prvenstvu u Grčkoj 1995. godine.
Osvojio je bronzanu medalju na Olimpijskim igrama u Atlanti 1996. godine.
Njegova deca, ćerka Aleksandra i sin Aleksa krenuli su njegovim stopama.
Prve odbojkaške korake je napravio u odbojkaškom klubu "Žiča" koji je tada bio član Prve srpske lige.
Posle matične „Žiče“ karijeru je nastavio u Odbojkaškom klubu Ribnica, u kome je izgradio igračku karijeru i stigao do dresa državnog reprezentativca.
Godine 1984, odlučio se na prelazak u beogradsku Crvenu zvezdu. Na čelu sa Dejanom Brđovićem, Zvezda je slovila za ekipu koja je igrala značajnu ulogu u šampionatu Jugoslavije. U sezoni 1989/90, zauzeli su treće mesto u nacionalnom šampionatu, 1991/92 drugo mesto i osvojili pehar pobednika Kupa.
Dejan se prvi put oprostio od dresa Zvezde na kraju sezone 1991/92. U toj sezoni je sa crveno-belima stigao do trofeja u Kupu Jugoslavije. U klub se vratio u sezoni 1997/98 i kao kapiten ponovo osvojio trofej u nacionalnom kupu.
Dejan Brđović se treći put u redovima Zvezde obreo u sezoni 2002/03 i kao daleko najiskusniji u timu predvodio Zvezdu do šampionske titule, prve za klub posle pauze od čak 29 godina.
U karijeri je nastupao i za Olimpijakos od 1992. do 1994. godine, sa kojim je osvojio dve titule šampiona Grčke 1993. i 1994. i grčki Kup 1993. godine. Igrao je i za Orestijadu (1995/96), Auselda Romu (1996/97), Asistel iz Milana (1998/99), Loreto (1999/2000), Lube Maćeratu (2000/01), AEK iz Atine (2001/02) i Radnički iz Kragujevca od 2003. do 2006. godine. Igračku karijeru je završio u dresu Radničkog iz Kragujevca 2006. godine.
Brđović je trenersku karijeru započeo u Radničkom iz Kragujevca sa kojim je u sezoni 2006/07. osvojio prvo mesto u ligaškom delu šampionata i stigao do finala domaćeg plej-ofa i polufinala Kupa Srbije.
Posle Radničkog iz Kragujevca, bio je trener ženskih klubova italijanskog Asistela iz Novare i Baku Rabite iz Azerbejdžana, a potom trener ženskog odbojkaškog kluba Vizura iz Beograda.
Krajem 2009. godine, preuzeo je funkciju generalnog direktora Odbojkaškog kluba "Ribnica" iz Kraljeva.
"VIDE DA SRBIJA NAPREDUJE BRŽE OD NJIH" Predsednik Vučić o napadima iz Zagreba: "Srećan sam što mi nemamo tu vrstu frustracije i kompleksa kako oni imaju prema"