Olimpijska zakletva prvi put u Antverpenu

Međunarodni olimpijski komitet (MOK) poverio je 1920. godine organizaciju Olimpijskih igara Antverpenu u znak poštovanja prema patnjama i stradanju koje je doživeo narod Belgije tokom Prvog svetskog rata.

Odluka o domaćinu sedmog izdanja najznačajnije svetske sportske manifestacije doneta je na kongresu MOK-a 1919, kada je odlučeno i da se sportistima iz zemalja koje su, na "pogrešnoj strani", učestvovale u najvećem oružanom sukobu u dotadašnjoj istoriji čovečanstva ne uputi poziv za učešće na Igrama, pa su takmičenje u Antverpenupropustili predstavnici Nemačke, Austrije, Mađarske, Bugarske i Turske.

Na Igrama u Antverpenu prvi put je jedan sportista, belgijski vaterpolista Viktor Boin, položio u ime svih takmičara olimpijsku zakletvu. U Antverpenu je prvi put podignuta iolimpijska zastava sa pet krugova, a organizatori su na svečanoj ceremoniji pustili jato golubova, što je pedstavljalo poruku mira.

Na svim sledećim Igrama jedan sportista, po izboru domaćina takmičenja, polagao je zakletvu, kojom je obevezivao učesnike da se na fer i sportski način bore za medalje.Prvi i jedini put u istoriji olimpijskog pokreta na Igrama u Antverpenu jedno takmičenje održano je u dve države. Nadmetanje u jedrenju odvijalo se u tri etape, a prva je održanau Belgiji. Sledeće dve trke održane su u Holandiji, pošto su obe posade, koje su učestvovale na Igrama bile iz te zemlje.

Na Olimpijskim igrama u Antverpenu, kao i na Igrama održanim pre Prvog svetskog rata, dominirali su sportisti iz SAD, koji su osvojili 41 zlatnu medalju, 22 više od drugoplasiranih Šveđana.Najuspešniji takmičar bio je italijanski mačevalac Nedo Nadi. Italijanski sportista je osvojio, čak, pet titula olimpijskog šampiona. Njegov rekord po broju osvojenih zlatnihmedalja na jednim Igrama oborio je američki plivač Mark Spic, u Minhenu 52 godine kasnije.

Amerikanac Đuk Kahanamoku uspeo je da odbrani zlatnu medalju iz Stokholma u plivanju u trci na 100 metara slobodnim stilom, što nikome pre njega nije pošlo y rukom.Na takmičenju u Belgiji on je osvojio i zlatno odličje u štafeti 4x200 metara slobodnim stilom, a u istoriji sporta ostao je upamćen i kao utemeljitelj surfa.

Sjajni finski atletičar Pavo Nurmi prvi put je u Antverepnu svetskoj javnosti predstavio svoje neverovatne mogućnosti. Najuspešniji olimpijac među atletičarima do tada, na Igrama 1920. osvojio je tri zlatne i jednu srebrnu medalju.Nurmi je nadmašio konkurente u pojedinačnim trkama na 10.000 metara i kros kontriju, a na pobedničko postolje još jednom se popeo zahvaljujući timskom trijumfu u istoj disciplini. Sa ukupno devet zlatnih i tri srebrne medalje Leteći Finac i danas spada u najuspešnije takmičare u istoriji Olimpijskih igara.

Na Igrama u Belgiji zablistao je novopečeni Amerikanac Džon Keli, otac kasnije mnogo poznatije fimske zvezde Grejs Keli. On se nekoliko meseci uoči Igara odrekao engleskog državljanstva, zato što su organizatori tada najprestižnije veslačke trke, Kraljevske regate Henlej, odbili da mu dozvole da učestvuje u trci pošto je bio zidarskog porekla.

Keli je u Antverpenu postao prvi veslač koji je na jednim Igrama osvojio dve zlatne medalje. On je četiri godine kasnije, u Parizu, osvojio još jednu olimpijsku šampionsku titulu, a do početka Drugog svetskog rata postao je jedan on najbogatijih američkih građevinskih preduzimača.
Šveđanin Oskar Svan u Antverpenu je osvojio šestu olimpijsku medalju. On je u streljaštvu, u ekipnoj konkurenciji, osvojio srebrno odličje i sa 72 godine i 279 dana postaonajstariji osvajač olimpijske medalje svih vremena.Predstavnike na Igrama u Antverpenu imala je i Kraljevina Srba, Hrvata i Slovenaca. Novoformiranu državu predstavljalo je 11 takmičara, članova fudbalske reprezentacije, koja je u Belgiju doputovala bez ijedne rezerve.
Fudbalska selekcija novostvorene države odigrala je samo jedan meč, protiv Čehoslovačke, u kom je doživela katastrofalan poraz od 7:0, a taj susret, odigran 28. avgusta 1920, bio je njen prvi međunarodni nastup.