U BEOGRADU IMA 15 LOVIŠTA I ČAK 10.000 LOVACA: Puca se na 200 metara od kuća

Malo ko od Beograđana zna da na teritoriji prestonice postoji 15 lovišta sa preko 10.000 lovaca! Takva lovišta postoje na čak 12 od 17 opština, pa čak i na onim koje slove za gradske poput Novog Beograda, Čukarice, Palilule, Zvezdare, Zemuna ili Rakovice. Neka su u nadležnosti Lovačkog saveza Srbije, za neka su zadužene “Srbijašume”, a jednim gazduje Vojska Srbije.

"Razlog za to je što mladi nemaju novca za učlanjenje koje za starije od 30 godina iznosi 120.000 dinara, a tu je i čitava procedura oko dobijanja dozvole za oružje, polaganja lovačkog ispita i lekarskih pregleda", objašnjava Kuzmanović.

Lovci nisu ograničeni starosnom dobi, a lekarsko uverenje moraju priložiti na svakih tri do pet godina.

"Najveće lovište u Beogradu je u opštini Grocka - “Gavranski potok”, i ima više od 1.000 članova, dok naš “Pančevački rit” broji oko 450 lovaca", dodaje sagovornik.

Kuzmanović kaže da su lovci u Beogradu, kao naseljenom gradu koji neprestano raste, uskraćeni za lovne površine.

"Kako se grade nova naselja i putevi, tako se i površina lovišta smanjuje ili deli na više parcela", kaže on.

Nelovne površine su 200 metara od poslednje kuće u naselju ili puta. Lovišta u Beogradu su, opisuju lovci, uglavnom ravničarska ili brežuljkasta, oranice ili njive, visoka trava ili šipražje, na severu sa kanalima i barama, a uz Dunav šumski predeo.

"Teritorije dobijene na gazdovanje uređuju udruženja. U lov kreće grupa od minimum troje ljudi, od kojih jedan mora da bude vođa lovačke grupe. Na opštinama Palilula i Zvezdara na kojem se nalazi lovište “Pančevački rit”, love se divlje svinje i fazani", dodaje Kuzmanović.

Od krupne divljači na teritoriji prestonice love se i srne, jelen lopatar i mufloni, a od sitne zečevi, jarebice, divlje guske, divlje patke, prepelice... Kako kažu lovci, ovo nije nimalo laka zanimacija. Teško je preći 20 kilometara po asfaltu, a kamoli uzbrdo-nizbrdo. Lovišta na teritoriji Beograda površine su od 15.000 do preko 45.000 hektara, kao što je “Donji Srem” u Zemunu i Novom Beogradu.

Tragedija koja se pre dva dana dogodila u Mirijevu, kada je B. M. (75) preminuo pošto ga je lovac I. V. (77) slučajno upucao, prema rečima članova Lovačkog udruženja “Beograd”, prva je takve vrste kod njih u istoriji dugoj 120 godina.

"Ono što sam prvo naučio bilo je da zakočena puška ne garantuje nikakvu sigurnost. Ako je metak u cevi, to nije garant da neće opaliti. Čuo sam za slučajeve gde su lovci slučajno ubili svoje pse, pa čak i čoveka", kaže sugrađanin Dragan K. koji je nedeljom redovan u lovu.

(Kurir.rs/Blic/Miroslava Brkić)

Foto Profimedia