Vođa partizanske vojske 1914. godine ratovao u zapadnoj Srbiji kao austrougarski podoficir, ali je to u vreme SFRJ prikrivao

Prema Titovom biografu Peri Simiću, Tito je krajem 1912. godine regrutovan za tehničku službu Bečkog arsenala, centralnu grupaciju Austrougarske monarhije.
- Vrednim izvršavanjem vojničkih obaveza, već na početku vojničke karijere skrenuo je pažnju na sebe i starešine su mu omogućile da završi podoficirsku školu. Tito je postao najmlađi izviđački vodnik u 25. domobranskom puku.

Na početku Prvog svetskog rata, u avgustu 1914. godine, s tom jedinicom bio je upućen u Srbiju. Posleratna zvanična propaganda lansirala je priču da je Tito „u Srbiji vršio antiratnu propagandu, zbog koje je bio zatvoren u Petrovaradinskoj tvrđavi“.

Tito je, međutim, tridesetih godina prošlog veka, kao i drugi komunistički funkcioneri, Staljinu morao da dostavi svoju preciznu biografiju, a neistine i prećutkivanja kažnjavani su smrću. U tom dokumentu priznao je da je učestvovao u kaznenoj ekspediciji na Srbiju i da je početkom 1914. otišao na srpski front kao vodnik, gde je ostao do drugog odstupanja austrijske vojske u decembru iste godine.

U jesen 1941. godine vrh Komunističke partije tražio je pogodno mesto po zapadnoj Srbiji za savetovanje svojih najviših funkcionera. Tito je tada, prema tvrdnji Pere Simića, pokazao odlično poznavanje terena, uključujući brojne staze i prečice. Aleksandar Ranković navodno ga je tada pitao da li je nekada bio u ovom delu Srbije, a Tito mu je odgovorio: „Pa ja sam ovde ratovao kao austrijski vojnik 1914. godine!“

Postoji fotografija na kojoj je Tito u uniformi austrijskog vojnika, s puškom, ispred zemunice negde na položaju. Na internetu i u nekim drugim medijima prikazuje se samo Broz, dok su dva oficira koja nezainteresovano stoje pored njega, i svojim stavom svedoče da fotografija nije snimljena u borbi - isečena.

Prilikom prikazivanja ove fotografije 1970. na izložbi povodom 50-godišnjice od osnivanja KPJ Tito nije negirao da je on na slici, ali je rekao da je nastala negde u Galiciji. S obzirom na to da su pripadnici 42. divizije tamo ratovali tek 1915. godine, jasno je da je Tito lagao, jer se pomenuta slika pojavljivala u hrvatskoj štampi 1914, s potpisom da je reč o borbama na Drini.

Prema ratnom dnevniku Titove jedinice, vidi se da je 42. domobranska divizija učestvovala u svim velikim bitkama u zapadnoj Srbiji, Gučevu, na Mačkovom kamenu, kao i u velikim bitkama na Drini, Ceru i Kolubari.

Prema nekim dokumentima, Josip Broz Tito je bio starešina izviđačkog, odnosno obaveštajnog odeljenja u austrougarskoj vojsci. Njegov zadatak je bio da osmatra srpske položaje, da upada na srpsku teritoriju, hvata zarobljenike, saslušava ih i od njih saznaje podatke o srpskoj armiji.

Biografija

- Rođen je 25. maja 1892. u Kumrovcu, u Hrvatskoj, umro 4. maja 1980. godine u Ljubljani.

- Rođen je u siromašnoj seljačkoj porodici kao sedmo od petnaestoro dece. Završio je bravarski zanat i sa 18 godina uključio se u borbu za radnička prava. Zbog učešća u štrajkovima ostao je bez posla u Zagrebu, pa je od 1911. do 1912. radio u fabrikama u Austrougarskoj i Nemačkoj.

- U Prvom svetskom ratu bio je mobilisan u jedinicama Austrougarske, a 1915. ranili su ga i zarobili Rusi. Priključio se Oktobarskoj revoluciji, a po povratku u Jugoslaviju 1920. godine postao je član Komunističke partije, a od 1937. godine i njen vođa.

- Tokom Drugog svetskog rata Josip Broz Tito je bio vođa partizanskog pokreta otpora i glavni strateg odluka koje su oblikovale socijalističku Jugoslaviju, a od oslobođenja zemlje od Nemaca do smrti 1980. godine bio je predsednik Jugoslavije.

- U posleratnom periodu oštro se obračunavao s političkim neistomišljenicima. Odbivši pritisak Staljina, koji je je hteo da potčini našu zemlju, Tito je uspešno balansirao između SSSR i SAD, obezbeđujući Jugoslaviji finansijsku pomoć i izgradnju.

- Bio je i lider Pokreta nesvrstanosti - skupa zemalja koje nisu bile ni u NATO ni u sovjetskom Varšavskom paktu.

- Pedeset svetskih televizijskih mreža direktno je prenosilo ispraćaj Titovih posmrtnih ostataka do Kuće cveća, u krugu Užičke 15 na Dedinju, gde je sahranjen po izričitoj želji.