Svi sveti Srbi (19)
GRIGORIJE MLČALNIK: Ćutljivi monah gradio brojne manastire
Učenik Grigorija Sinaita i Romila Ravaničkog sagradio je Grigorijat na Svetoj gori, a zatim i Gornjak u Srbiji
Grigorije Mlčalnik ili Ćutljivi, po svetogorskom predanju i slovenskim knjigama, srpskog je porekla. Rođen je krajem 13. ili početkom 14. veka i rano je postao učenik Grigorija Sinaita i Romila Ravaničkog. Boravio je na Svetoj gori, gde se odlučio za pustinjački život. Odan molitvi i monaškom zavetu ćutanja, prozvan je Mlčalnik.
U podnožju Homolja
Posle Maričke bitke 1371. godine, mnogi monasi su pred Turcima pobegli u Srbiju, ali je Grigorije ostao na Svetoj gori i tu osnovao manastir Grigorijat. I on je, međutim, morao kasnije da s grupom svojih učenika spas pred turskim hordama potraži u zemlji kneza Lazara. Lazar im je poklonio tiho i usamljeno mesto u Ždrelu Braničevskom, na levoj obali Mlave, u podnožju Homoljskih planina.
Oko pećine u kojoj se Grigorije nastanio vrlo brzo su se naselili monasi sinaiti, pa ih je u vreme despota Stefana Lazarevića bilo čak oko četiri stotine. Uz Lazarevu pomoć, Grigorije Mlčalnik izgradio je manastir Gornjak.
Nije zapisano kad je Grigorije umro, a postoji i nekoliko verzija o selidbi njegovih moštiju, One se danas nalaze u manastiru Gornjak, a jedan njihov mali deo 1977. godine poklonjen je igumanu svetogorskog manastira Grigorijat. Ikone s njegovim likom nalaze se u ova dva manastira čiji je on osnivač. Crkva ga slavi 20. decembra.
Nikodim Tismanski
Nikodim je rođen u 14. veku, od majke Srpkinje i oca Grka, pa su ga zbog ovog, ali i zbog toga što je znao grčki jezik, nazivali i Grčić. Zamonašio se na Svetoj gori i biran je za igumana.
Knez Lazar je starca Isaiju, nekadašnjeg igumana svetogorskog manastira Sveti Pantelejmon, i Nikodima Grčića 1374. poslao u Carigrad, gde su isposlovali pomirenje između Carigradske patrijaršije i Srpske pravoslavne crkve.
Krajem naredne godine Nikodim je otišao u Negotinsku krajinu u potrazi za mirnim mestom pogodnim za monaški život. Nastanio se u okolini Kladova, gde su mu vrlo brzo prišli brojni monasi iz Srbije i sa Svete gore, pa je uz njihovu pomoć sagradio crkvu posvećenu Svetom Nikoli. Potom prelazi Dunav, i u Vlaškoj, blizu današnjeg Turnu-Severina, podiže manastir posvećen Svetom Atanasiju, a zatim na reci Tisman gradi veliki istoimeni manastir posvećen Bogorodici. U ovome su mu pomogli vlaški vojvoda Radul i srpski knez Lazar. Nikodimu Grčiću pripisuje se ktitorstvo još nekoliko crkava i manastira u Vlaškoj i Moldaviji.
Umro je 1406. godine u Tismanu i tu je i sahranjen. Danas se tu nalazi samo jedan prst koji se čuva u zlatnom kovčegu, a gde se nalazi ostatak moštiju, nije poznato.
Pravoslavna crkva veruje da Sveti Nikodim od mladosti ima dar čudotvorstva, a posle smrti isceljivanja bolesti i izbavljenja od nečistih duhova. Slavi se 8. januara.
Ovaj feljton pisan je na osnovu monografije „Sveti Srbi“ dr Slobodana Mileusnića, u izdanju „Pravoslavne reči“ iz Novog Sada. Fotografije su takođe preuzete iz ove monografije
U podnožju Homolja
Posle Maričke bitke 1371. godine, mnogi monasi su pred Turcima pobegli u Srbiju, ali je Grigorije ostao na Svetoj gori i tu osnovao manastir Grigorijat. I on je, međutim, morao kasnije da s grupom svojih učenika spas pred turskim hordama potraži u zemlji kneza Lazara. Lazar im je poklonio tiho i usamljeno mesto u Ždrelu Braničevskom, na levoj obali Mlave, u podnožju Homoljskih planina.
Oko pećine u kojoj se Grigorije nastanio vrlo brzo su se naselili monasi sinaiti, pa ih je u vreme despota Stefana Lazarevića bilo čak oko četiri stotine. Uz Lazarevu pomoć, Grigorije Mlčalnik izgradio je manastir Gornjak.
Nije zapisano kad je Grigorije umro, a postoji i nekoliko verzija o selidbi njegovih moštiju, One se danas nalaze u manastiru Gornjak, a jedan njihov mali deo 1977. godine poklonjen je igumanu svetogorskog manastira Grigorijat. Ikone s njegovim likom nalaze se u ova dva manastira čiji je on osnivač. Crkva ga slavi 20. decembra.
Nikodim Tismanski
Nikodim je rođen u 14. veku, od majke Srpkinje i oca Grka, pa su ga zbog ovog, ali i zbog toga što je znao grčki jezik, nazivali i Grčić. Zamonašio se na Svetoj gori i biran je za igumana.
Knez Lazar je starca Isaiju, nekadašnjeg igumana svetogorskog manastira Sveti Pantelejmon, i Nikodima Grčića 1374. poslao u Carigrad, gde su isposlovali pomirenje između Carigradske patrijaršije i Srpske pravoslavne crkve.
Krajem naredne godine Nikodim je otišao u Negotinsku krajinu u potrazi za mirnim mestom pogodnim za monaški život. Nastanio se u okolini Kladova, gde su mu vrlo brzo prišli brojni monasi iz Srbije i sa Svete gore, pa je uz njihovu pomoć sagradio crkvu posvećenu Svetom Nikoli. Potom prelazi Dunav, i u Vlaškoj, blizu današnjeg Turnu-Severina, podiže manastir posvećen Svetom Atanasiju, a zatim na reci Tisman gradi veliki istoimeni manastir posvećen Bogorodici. U ovome su mu pomogli vlaški vojvoda Radul i srpski knez Lazar. Nikodimu Grčiću pripisuje se ktitorstvo još nekoliko crkava i manastira u Vlaškoj i Moldaviji.
Umro je 1406. godine u Tismanu i tu je i sahranjen. Danas se tu nalazi samo jedan prst koji se čuva u zlatnom kovčegu, a gde se nalazi ostatak moštiju, nije poznato.
Pravoslavna crkva veruje da Sveti Nikodim od mladosti ima dar čudotvorstva, a posle smrti isceljivanja bolesti i izbavljenja od nečistih duhova. Slavi se 8. januara.
Ovaj feljton pisan je na osnovu monografije „Sveti Srbi“ dr Slobodana Mileusnića, u izdanju „Pravoslavne reči“ iz Novog Sada. Fotografije su takođe preuzete iz ove monografije
MOLITVOM UTIŠAO BUČNU MLAVU
Grigorije Mlčalnik i knez Lazar prvi put su se sreli na reci Mlavi. Pošto je reka jako žuborila, pa nisu mogli da se čuju, Grigorije je molitvom Bogu utišao reku. To mesto kod manastira Gornjak i danas se zove Tišina i reka je tu izuzetno tiha.
NIMALO SE NISMO UPLAŠILI SILEDŽIJA, NE DAMO IM SRBIJU! Vučić se obratio građanima: Srbiju im nećemo dati nizašta na svetu, jer Srbiju volimo više od svega