VASILIJE OSTROŠKI: Veliki čudotvorac
Siromašna porodica
Iako su bili siromašni, Jovanovići su važili za pobožnu porodicu, koja redovno posećuje sva bogosluženja. Mladi Stojan isticao se među ostalima dobrotom i stasom, pa su ga roditelji, u strahu da mu Turci iz zavisti ne naude, poslali u manastir Zavala, gde mu je stric bio iguman.
Zavala je imala učeno bratstvo i veliku biblioteku, što je blagotvorno uticalo na Stojanov duh, a tu je prvi put video i isposnice u stenama iznad manastirske crkve. Stric ga zatim šalje u Tvrdoš, u trebinjskom kraju, radi daljeg bogoslovskog i duhovnog usavršavanja. Tu se Stojan zamonašio i uzeo ime Vasilije.
Put ga dalje vodi na Cetinje, gde ga je mitropolit Mardarije zadržao u svojoj službi. Ali kad nepunih godinu dana kasnije mitropolit pokaže pomirljiv stav prema unijaćenju koje je sprovodila Katolička crkva, Vasilije se vraća u Tvrdoš, gde ubrzo postaje iguman. Željan novih saznanja i vođen crkvenim poslovima, odlazi u Peć, kod patrijarha Pajsija, onda s njegovim blagoslovom na Svetu goru, gde ostaje godinu dana.
Ubrzo po povratku Vasilije je izabran za mitropolita zahumskog, a patrijarh Gavrilo I postaviće ga docnije na eparhiju „Nikšić, Plana, Kolašinoviće i Morače“. Kao mitropolit, Vasilije se borio na dve strane - protiv Katoličke crkve, koja je sprovodila unijaćenje, i protiv turskog ugnjetavanja naroda.
Uz pastirsku brigu za ljude, mitropolit Vasilije težio je i daljem sopstvenom duhovnom uzdizanju. U monaškim kelijama na Ostrogu proveo je 15 godina, a u Gornjem Ostrogu podigao je crkvu posvećenu Vavedenju Presvete Djeve Bogorodice. A da bi se odužio Hilandaru za dobijena duhovna blaga, 1671. godine obnovio je manastirsku kulu Svetog Georgija. Iste godine je umro u Gornjem manastiru Ostrog, gde je i sahranjen.
Seljenje moštiju
Sedam godina posle smrti, pošto se u snu javio igumanu manastira Župa, njegov grob je otkopan, a u njemu je nađen „vladika celokupan i svet“. Njegove mošti zbog Turaka su nekoliko puta seljene, da bi kasnije bile vraćene u Ostrog. Smatraju se čudotvornim, a u njihovu moć veruju i pravoslavci i muslimani. Postoji dosta crkava posvećenih ovom svetitelju: u Ružici na Sinjajevini, u Ribnjaku iznad Bara, Kumboru, Dobroti, Blagaju kod Mostara, u Vojvode Stepe u Banatu, u Čisholmu u Minesoti...
Njegov lik predstavljen je na fresci iznad ćivota u Ostrogu, a ikone koje su mu posvećene čuvaju se u Morači, Kotoru, Kumboru, Risnu i u drugim crkvama u Hercegovini i Crnoj Gori. Srpska crkva proslavlja ga 12. maja.
ZLA KNEŽEVA SUDBINA
Neki knez Raič u Ostrogu je „arčio manastirsku imovinu“. Vasilije je zato putovao u Peć patrijarhu Maksimu da bi od njega zatražio pomoć i zaštitu. Patrijarh mu da pismo za kneza u kome proklinje sve koji se drznu na manastir, ali još pre nego što se Vasilije vratio, knez Raič, njegovi sinovi i unuci, osim jednog u kolevci, izginuli su u sukobu s hajdučkom družinom Baja Pivljanina.
VUČIĆ PRED VIŠE HILJADA LJUDI NA OTVARANJU DEONICE MORAVSKOG KORIDORA: Nećemo dati zemlju najgorima u ruke! Već sutra od 9 auto-putem do Vrnjačke Banje!