Neki parosi kanonizovani 2005. godine bili su sluge okupatora, a neki su ubijali i klali kao članovi četničkih „crnih trojki“
Ne propustite...DruštvoNOVOMUČENICI DABROBOSANSKI I MILEŠEVSKI (I): Sveštenike ubijali i vojnici NDH i partizani
DruštvoPOSTRADALI SVEŠTENICI: Mučenička smrt od ustaškog noža
DruštvoSIMEON DAJBABSKI: Starac predvideo ratna stradanja
DruštvoVLADIKA NIKOLAJ VELIMIROVIĆ: Diplomata, logoraš i antikomunista
DruštvoEPISKOP PLATON: Pastir stradao jer je ostao uz svoje stado
DruštvoSVI SVETI SRBI: PETAR CETINJSKI Sveti izmiritelj i danas isceljuje i izgoni besove
DruštvoSTEFAN PIPERSKI: U stalnom begu od Turaka

Budimir Sokolović (35), pošto je završio cetinjsku Bogosloviju, u 22. godini rukopoložen je za sveštenika. Godine 1942. postavljen je za pomoćnika paroha u Kremnima, a 1945. streljali su ga partizani.

Relja Spahić (35) završio je Bogosloviju u Sarajevu, a prva parohija bila mu je u Rogatici. Odatle je prebačen u Blažuj, gde se istakao i kao pčelar, voćar i poljoprivrednik. Zajedno sa 26 parohijana, streljale su ga ustaše u avgustu 1941.

Lazar Ćulibrk (68) rukopoložen je za sveštenika u Sarajevu, a bio je paroh eminovački. Za vreme Prvog svetskog rata bio je interniran u logor u Aradu, gde je 1915. preminuo.

Savo J. Šiljak (36) završio je Bogosloviju u Prizrenu. Poslednja služba bila mu je od 1942. na mestu pomoćnika paroha u Mikovcima kod Čačka. Streljali su ga partizani u Sloveniji 1945.

Ratomir M. Janković (26) posle gimnazije u Pljevljima završio je Bogosloviju u Sarajevu i službovao u okolini Pljevalja. Italijani su ga streljali u decembru 1941.

Lista žrtava

Mihailo Jevđević (54), protojerej, službovao je u Priboju, gde je uz pomoć meštana sagradio hram, spomen-kosturnicu ratnika iz tog kraja izginulih od 1912. do 1918. Partizani su ga streljali 1945. u Novom Pazaru.

Dušan N. Prijović (40) po završetku Bogoslovije u Prizrenu vratio se u rodni kraj oko Pljevalja i tu službovao pred Drugi svetski rat i tokom rata. Tu su ga i streljali partizani u proleće 1946.

Dobrosav Soković (26) rukopoložen je za sveštenika 1939. godine i upućen na službu u okolini Travnika, a na početku rata premešten je u Poblaće kod Rudog. U julu 1941. ustaše su ga uhapsile, mučile i ubile.


Nestor Trkulja (42) zamonašio se 1924. godine u Rakovici. Opsluživao je parohije po Bosni, a 1935. postao je iguman Mileševe. Partizani su ga streljali u oktobru 1941.

Serafim Džarić (66), arhimandrit, zamonašio se 1897. u manastiru Svete Trojice kod Pljevalja, a od 1915. tu je bio iguman. Više puta je odlikovan. Partizani su ga streljali u decembru 1941.

Sporne kanonizacije

Andrija D. Šiljak (43) posle završetka Bogoslovije u Prizrenu radio je prvo kao učitelj, a potom kao paroh u rodnom pljevaljskom kraju. Zbog dobrotvornog rada i aktivnosti u Crvenom krstu više puta je odlikovan. Streljali su ga Italijani u decembru 1941.

Momčilo Gregurević (39) službovao je u Kifinom selu kod Nevesinja, a rat ga je zatekao kao paroha u Čelebićima kod Foče. Partizani su mu odsekli glavu u novembru 1945.

Slobodan R. Šiljak (62), projerej, obnovio je s parohijanima crkvu u Ilinom Brdu kod Pljevalja i od svojih para kupio zvono. Partizani su ga streljali 1943. Pre kanonizacije 2005. godine, Milosava Strunjaš iz Pljevalja pisala je Sinodu SPC da se Šiljak stavio u službu Italijana čim su došli u Pljevlja i da je „u smrt poslao“ njenog oca Ratka Cerovića, svog komšiju i kuma, koji je bio uključen u pripremu partizanskog ustanka.

Milorad Vukojčić (28) završio je šestorazrednu Bogosloviju u Sarajevu i službovao u Pljevljima. Za vreme rata bio je član četničke „crne trojke“, koja je činila zločine u ovom gradu u okolini. Zvali su ga pop Maca jer je ubijao velikim čekićem, macolom. Između ostalih, 1944. zaklao je Milicu Janketić (majku glumca Miše Janketića), koja je imala dvoje dece starosti od tri do pet godina. Po odluci Vojnog suda u Pljevljima, streljan je 1945. godine.

SPC ove svetitelje, mučenike dabrobosanske i mileševske, slavi 11. jula.

ŽRTVA VELIKOG RATA

Savo Škaljak (37), posle završetka Bogoslovije u Reljevu kod Sarajeva, službovao je kao sveštenik u Jezeru kod Jajca. Na početku Prvog svetskog rata uzet je za taoca i zlostavljan, pa je čak više puta izvođen na lažno streljanje, zbog čega je poludeo. Umro je u bolnici za umobolne 1918.