ODGOVOR GLUMCU NELEVIĆU KOJI TVRDI DA SU SRBI 1918. OKUPIRALI CRNU GORU: Brdo Lovćen je Olimp srpski
"Srbi su 1918. okupirali Crnu Goru", rekao je nedavno glumac Mladen Nelević.
Ponovo jedan epizodista koji čitav život igra sporedne uloge pokušava na sebe svetla reflektora usmeriti pljuvanjem po Srbima, kad već ne može glumom.
Ono što mu se svakako mora priznati da je ovom izjavom dobro odglumio. Dok je bio za svoje uloge u filmovima plaćen srpskim novcem onda mu "srpska okupacija" nije smetala. Nelević je prevazišao i najveće falsifikatore, jer čak se nije Vatikan nije usudio negirati srpstvo Crne Gore, pa je tako barski nadbiskup stolećima nosio titulu “primas srpski”.
A šta se stvarno odigralo te 1918? Svi oni Srbi koji se se odupirali turskoj okupaciji bežali su u crnogorske planine i tamo nastavljali borbu protiv Otomanskog carstva. S vremenom su od slobodne teritorije formirali državu, koja je uz Dubrovačku republiku činila dugo vremena jedine dve slobodne srpske države.
Crna Gora je bila ustrojena kao gerilska, četnička država sa srpskom dinastijom Petrović. S pravom zvana srpska Sparta bila je utemeljena na srpskom etnosu, srpskoj povesti, srpskom pismu, običajima i tradiciji.
Na popisu stanovništva iz 1909. godine 95 posto stanovnika Crne Gore izjasnilo kao Srbi. Kralj Nikola je 1913, na zahtjev Austrougarske da joj ustupi Lovćen, izjavio: “Brdo Lovćen je Olimp srpski, spomenik je podignut Božjom rukom slobodi i njezinim braniteljima…“
Kao što su Nemci i Italijani imali više kraljevskih dinastija koje su vladale manjim državama, a ponekad čak i ratovale, tako su se 1918. sukobile dinastije Karađorđevića i Petrovića. U Crnoj Gori nije došlo ni do kakve srpske okupacije već do unutrašnjeg sukoba među zagovornicima te dve dinastije.
Jedan od najgorljivijih pobornika Karađorđevića bio je Sekula Drljević. Smatrajući da kao Karađorđevićevac imao pravo na ministarsko mesto u jugoslavenskoj vladi, nakon što ga nije dobio iz inata počinje raditi na stvaranju crnogorske nacije, crnogorske crkve, crnogorskog jezika i himne. Za svoje ideje nije uspeo pridobiti stanovništvo Crne Gore, pa je proteran utočište našao kod Pavelića u NDH.
Tokom rata je pisao u ustaškim novinama i podstrekivao zločine nad Srbima. Nekoliko meseci po završetku 2. svjetskog rata, dok se u Austriji pripremao za bijeg u Latinsku Ameriku ubili su ga sami Crnogorci. No, Drljevićeve ideje jedva su dočekali Broz i Đilas koji su u sklopu svoje politike “slaba Srbija jaka Jugoslavija” nasilno stvorili crnogorsku naciju 1945. godine.
Jedan stari Crnogorac, profesor elektrotehnike ispričao mi je sledeću priču: “Imao sam nepunih sedam godina kad me otac prvog dana škole doveo do učionice i rekao: Sine zapamti ti si Srbin. Crnogorac koji nije Srbin je nečije kopile!”
Lako se današnjim montenegrinima i milogorcima braniti od izmišljene srpske okupacije, ali kako se obraniti od njihove sopstvene istorije koja je u crnogorskom udžbeniku iz 1911. godine zapisana sljedećim riječima:
“U Crnoj Gori žive sve sami i čisti Srbi, koji govore srpskim jezikom, a ima ih oko 300.000. Crnom Gorom vlada Kralj Nikola Prvi iz slavne srpske porodice Petrović-Njegoš. Osim Crne Gore ima još srpskih zemalja u kojima žive naša braća Srbi“.
srbin.info/
"VIDE DA SRBIJA NAPREDUJE BRŽE OD NJIH" Predsednik Vučić o napadima iz Zagreba: "Srećan sam što mi nemamo tu vrstu frustracije i kompleksa kako oni imaju prema"