KLANICA SRPSKE OMLADINE: Dan kada je 1945. probijen krvavi Sremski front! Da li je TITO NAMERNO ŽRTVOVAO GOLOBRADE MLADIĆE

Sremski fron je otvoren samo tri dana nakon oslobađanja Beograda, tačnije 23. oktobra 1944. godine. Probijen je na današnji dan 12. aprila 1945. godine. Zvali su ga klanicom srpske omladine!

- Mobilizacija je vršena po propisima Kraljevine Jugoslavije, a regrutovani su mladići koji su napunili 18 godina - tvrdio je za ekspres.net pukovnik Jovan Radovanović, učesnik Sremskog fronta i nekadašnji borac 21. Srpske divizije.

Međutim, mnogi su svedočili da je bilo još nepunoletnih dečaka koje su na front odvodili iz školskih klupa.

- Završio sam tek sedmi razred gimnazije i nisam imao 18 godina. U Prvoj beogradskoj gimnaziji podelili su nam puške i peške sproveli na Sremski front - govorio je ratni vojni invalid Ljubinko Počeković.

Zabeleženo je i da je dramski pisac Dušan Kovačević ispričao da je njegov otac sa nepunih 18 godina odveden iz šabačke srednje škole na front gde je potom ranjen.

Sremski front i mobilizacija srpskih mladića se neretko doživljavaju kao zavera Josipa Broza Tita protiv Srba i Srbije.

- Za mene je to više bila nebriga partizanskog vrha prema žrtvama, nego zavera. U njihovoj ideološkoj borbi žrtve nemaju onu cenu koju bi realno trebalo da imaju. To se jasno vidi iz njihovih naređenja. Oni ne pridaju mnogo pažnje klasičnim metodama za smanjenje gubitaka, nego široko koriste "ljudski materijal". Taj sistem ratovanja ovde je donela Crvena armija - kazao je istoričar Bojan Dimitrijević, koji se ne slaže da tezom da je slanje srpskih mladića na Sremski front rezultat Titove osvete:

- Najmanje je Titova osveta. U suštini je to osveta srpskih komunista koji su 1941. i početkom 1942. bili proterani iz Srbije, kao i njihovih kadrova koji su ovde preživeli okupaciju.

Doktor Predrag Bajić, viši kustos-istoričar Muzeja Vojvodine, ranije je za BBC na srpskom, rekao da to nije bio jedinstven front, već jedna linija položaja koja je išla, grubo rečeno, od Beograda do Vinkovaca.

Formirale su ga nemačke jedinice koje su se povukle iz Beograda i one sa područja Slavonije i okolnih delova pod komandom Druge oklopne armije. Procenivši opasnost koja im je pretila od nadiranja snaga Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije i Crvene armije, Nemci su već krajem septembra i pocetkom oktobra 1944. počeli izgradnju odbrambenih položaja u Sremu.

Uspostavljeno je sedam odbrambenih linija, od istoka, ka zapadu, koje su imale šifrovane nazive - braon, zelena, žuta, crna, crvena, Nibelunška i još jedna zelena linija. Glavni položaj nemačke odbrane, ističe Bajic, bio je na šestoj, Nibelunškoj liniji, koja se od Bosuta do Dunava protezala u dva reda, uz današnju granicu Srbije i Hrvatske.

- To je bila kontinuirana borba jer je Hitler naredio da se granica NDH brani kao granica Nemačke - ističe Bajić i dodaje da su glavni razlozi ovakve odbrane položaja u Jugoslaviji bila nalazišta nafte na jugozapadu Mađarske, oko Velike Kanjiže i susednih mesta:

- To su bila poslednja naftonosna polja koja su ostala Nemcima pošto su izgubili ona u Rumuniji i davno na Kavkazu. Branjenje te zone bilo od vitalnog interesa za čitav Treći rajh, tu nije bilo pomeranja ni stope.

Kurir.rs

Bonus video: