U hibridnoj sali Instituta za kardiovaskularene bolesti "Dedinje", prvi put u Srbiji i regionu, timovi lekara različite specijalnosti su novom minimalno invazivnom metodom četrdesetsedmogodišnjem pacijentu sa srčanom slabošću uradili vrlo kompleksnu intervenciju (AccuCinch). Naime, bez otvaranja grudnog koša, pomoću katetera uvedenog kroz butnu arteriju, plasiran je specijalni prsten u dno proširene leve komore u cilju smanjenja njene zapremine. Ovom intervencijom je popravljeno srce pacijenta, koje je do tada radilo sa samo 30 odsto kapaciteta, a on je već drugi dan nakon procedure, sa redukovanom medikamentoznom terapijom i u odličnom stanju, otišao kući.

Vođa lekarskog tima, interventni kardiolog Instituta "Dedinje" dr Mihajlo Farkić objašnjava da ova inovativna tehnilogija omogućila lečenje srčane insuficijencije minimalno invazivnim pristupom, kojim može biti izbegnuta operacija na otvorenom srcu, omogućivši brži oporavak i raniji povratak normalnim aktivnostima.

- Mi smo prvi u regionu i Srbiji uspešno ugradili prsten u levu srčanu komoru, koristeći minimalno invazivnu metodu, bez potrebe za otvorenom operacijom srca. Prsten je plasiran kroz aortu, najveći krvni sud, direktno u dno leve komore. Ovom procedurom koju izvodimo u opštoj anesteziji, smanjujemo veličinu leve komore, produžavamo period stabilnosti pacijenta i sprečavamo dalje širenje leve komore, kao i napredovanje srčane insuficijencije. AccuCinch implant je napravljen od specijalnog materijala i precizno se postavlja unutar srca s ciljem stabilizacije i podrške srčanom zidu leve komore. Prsten nema vek trajanja, nakon ugradnje postaje deo srčanog mišića, fiksirajući se za zidove komore nakon čega se vrlo brzo prekriva ćelijama (endotelizuje se) – kaže dr Farkić i naglašava da je suština ove implantacije to što značajno usporava progresiju bolesti, pružajući pacijentima duži i kvalitetniji život.

1.jpg
Institut Dedinje 

Srčana slabost je veoma rastući problem u našem društvu. Bolesnici sa ovim problemom, sa oslabljenim srčanim mišićem koje nije nije u stanju da pumpa dovoljno krvi bogate kiseonikom u telo, nisu sposobni da rade i u teškom su opštem stanju.

-Srčana slabost se često kasno dijagnostikuje. Simptomi srčane slabosti se neretko pripisuju hroničnom umoru, respiratornim infekcijama... to su bolesnici koji imaju osećaj malaksalosti, slabosti, veoma su često umorni, ne mogu da obavljaju čak ni dnevne aktivnost, a da se ne zamore. Oni prijavljuju nedostatak vazduha, kratak dah, oticanje nogu, kašljucanje i onog momenta kada se dijagnostikuje srčana slabost - tada je najčešće, nažalost, bolest već uznapredovala – objašnjava načelnik Odeljenja za kardiološko lečenje srčane slabosti dr Dragana Košević.

Prema njenim rečima od srčane slabosti kod nas i u svetu umire tri puta više ljudi nego od malignih bolesti.

- Zbog dilatacije srčanog mišića dolazi do malignih poremećaja ritma i ti pacijenti, nažalost ,najčešće umiru naprasnom srčanom smrću, najčešće u toku sna. Često se može čuti: "bio je zdrav, prav, pao i umro"! Nažalost, nije baš tako. Obdukcijom je dokazano da su bolesnici sa naprasnom smrću, imali neprepoznatu srčanu slabost. U tom smislu, lečenje ove bolesti je veoma veliki izazov u smislu dijagnostikovanja, a potom i lečenja. Kada se dijagnostikuje srčana slabost, postoje lekovi koji su poslednjih desetak godina značajno smanjili smrtnost, produžili stabilnu fazu bolesti i smanjili broj hospitalizacija. To su bolesnici koji se veoma često javljaju lekaru i imaju potrebu za hospitalizacijama u smislu intravenske terapije, ali i lekova koji jačaju snagu srčanog mišića. Zadatak nas kardiologa jeste da te pacijente lečimo na ispravan način, a to znači da sve uzroke koji dovode do srčane slabosti eliminišemo, odnosno lečimo. Najčešće su to bolesti krvnih sudova srca, valvularne bolesti, a neretko i miokarditisi. To se naročito odnosi na postkovid period, kada su virusne infekcije, u ovom slučaju kovid, bili uzrok popuštanja srčanog mišića – dodaje dr Košević i navodi da ova bolest ima svoje određene faze.

-Kada dođe do uznapredovane faze bolesti, tada je jedino i zlatno rešenje za te bolesnike transplantacija srca. Nažalost, donora nema u Srbiji, pa mi tim pacijentima koji su na listi čekanja za transplantaciju srca, ukoliko dođe do pogoršanja, moramo da pomognemo na neki način. To budu velike i zahtevne operacije u vidu mehaničke potpore cirkulaciji - ugradnja mehaničkih srca i pumpi, koje su, svakako, prelazno rešenje do transplantacije srca. Na listi čekanja na kod nas na "Dedinju" imamo 42 pacijenta koji su već sada za transplantaciju srca i to je zaista veliki problem. Od januara ove godine, naš Institut je imao čak devet poziva za organ, ali nismo dobili dozvolu porodice. Svaki poziv, sa jedne strane, obraduje nas zbog naših pacijenata, a s druge strane se rastužimo, jer znamo da se gasi jedan život – govori dr Košević navodeći da donorski organ nije samo srce, već i bubrezi i jetra.

-Podizanjem svesti od donorstvu, mnogo ljudi bi dobilo drugu šansu za život, a to je neprocenjivo – poručila je dr Dragana Košević.

Timove koji su uspeli da izvedu ovaj značajan poduhvat, osim dr Mihajla Farkića i uz asistenciju dr Dragana Topića, predvodili su načelnik Odeljenja za kardiološko lečenje srčane slabosti dr Dragana Košević, upravnik Klinike za anesteziju i intenzivno lečenje doc. dr Dragana Unić Stojanović, načelnik Odeljenja neinvazivne kardiološke dijagnostike prof. dr Aleksandra Nikolić, načelnik Odeljenja intenzivnog lečenja dr Ljubomir Đoković, kao i brojne sestre, tehničari i instrumentarke.