Familija leguminoza – mahunarki (Fabaceae) obuhvata veliki broj rodova i vrsta, među kojima su mnoge najznačajnije ratarske i povrtarske biljke (soja, detelina, lucerka, pasulj, boranija, grašak i dr.).

Mahunarke imaju veliki ekonomski, nutritivni, privredni, ali i agronomski značaj i zauzimaju specifično mesto u plodoredu. Izuzetna uloga mahunarki u poljoprivrednoj proizvodnji ogleda se u mogućnosti ovih biljaka da vezuju azot iz vazduha.

Azot, kao osnovni biogeni element, neophodan je za rast i razvoj biljaka, a biljke ga koriste, prvenstveno usvajanjem iz zemljišnog rastvora u mineralnom obliku u vidu NO3– i NH4+ jona. Iako čini 78% atmosfere, atmosferski azot u ovom obliku, nije direktno dostupan biljkama. U procesu azotofiksacije azot iz atmosfere može se prevesti u oblike koje biljke mogu da koriste, a najznačajniji oblik azotofiksacije je biološka azotofiksacija. U biološkoj azotofiksaciji zemljišni mikroorganizmi – azotofiksatori, prevode azot iz vazduha u oblike pristupačne biljkama.

Posebno mesto u biološkoj azotofiksaciji zauzima simbiozna azotofiksacija. U ovoj zajednici pojedine grupe bakterija, iz reda Rhizobiales, formiraju kvržice na korenu leguminoznih biljaka u kojima se vezuje azot iz atmosfere. Formiranje kvržica na korenu leguminoza je visoko specifična interakcija koja se uspostavlja između određene vrste ili podvrste bakterija i određenog roda ili vrste mahunarki.

Formirane kvržice pasulja i soje su okruglog oblika i ograničenog rasta, dok su kvržice graška, lucerke i deteline izduženog, cilindričnog oblika...

Pogledajte sve savete iz oblasti poljoprivrede