Zaraženi komarci su ove godine pronađeni u Beogradu, Pančevu i Zrenjaninu. Da li građani Srbije imaju razloga za zabrinutost, kako se prenosi virus Zapadnog Nila, kao i koje su najbolje preventivne mere zaštite, pitali smo epidemiologa dr Ivanu Begović-Lazarević iz Gradskog zavoda za javno zdravlje, piše National Geographic Srbija.

Komarci zaraženi virusom Zapadnog Nila su ove godine pronađeni na tri lokacije u Beogradu (Sremčica, Leštani, Grocka), jednoj u Zrenjaninu, a prema najnovijoj analizi Zavoda za biocide, zaraženi komarci su nedavno pronađeni na šest lokacija u Pančevu (Omoljica, Starčevo, Banatski Brestovac, Ivanovo, kod Industrije stakla i u Vojlovici).

Iz Instituta za javno zdravlje Srbije „Dr Milan Jovanović Batut“ kažu da do sada nije zabeležen nijedan slučaj virusa Zapadnog Nila kod ljudi.

Da li građani Srbije imaju razloga za zabrinutost, koje grupe ljudi su najugroženije, kao i koji je najbolji način zaštite, za National Geographic Srbija odgovara epidemiolog dr Ivana Begović-Lazarević iz Gradskog zavoda za javno zdravlje.

„Građani Srbije apsolutno nemaju razloga za zabrinutost, pogotovo ukoliko se pridržavaju preporuka lekara i sprovode preventivne mere, kojima smanjuju brojnost populacije komaraca u svom neposrednom životnom okruženju odnosno smanjuju rizik da će biti izloženi ubodima komaraca“, kaže dr Begović-Lazarević.

Kako se prenosi virus Zapadnog Nila?


Virus groznice Zapadnog Nila se prenosi ubodom zaraženog komarca. To su najčešće domaći komarci, tzv. Kuleks komarci, mada virus mogu prenositi i Edes, tigrasti i Anofeles komarci. Izuzetno retko se virus može preneti transfuzijom zaražene krvi ili transplatacijom organa, kao i sa majke na plod (preko posteljice, odnosno dojenjem).

Koji su simptomi?


Kod većine inficiranih osoba (oko 80 odsto) neće se pojaviti tegobe (asimptomatska infekcija), dok će kod preostalih 20 odsto klinička slika biti blaga i manifestovaće se sledećim znacima i simptomima: groznicom, glavoboljom, mučninom, povraćanjem, pojavama ospi po koži grudi, leđa ili stomaka. Navedene tegobe prolaze nakon nekoliko dana.

Teža klinička slika, odnosno neuroinvazivni oblik oboljenja razviće se kod jednog na 150 inficiranih. Kod takvih slučajeva pored groznice i glavobolje dolazi do ukočenosti vrata, različitih stepena poremećaja stanja svesti (dezorijentacije, kome), drhtavice, grčenja mišića, mišićne slabosti i paralize.


Koje grupe ljudi su najugroženije?


Najugroženije, odnosno osobe sa većim rizikom za neuroinvazivnu formu oboljenja su osobe starosti iznad 50 godina, hronični bolesnici sa kardiovaskularnim bolestima, dijabetesom i oslabljenim imunitetom.

Koji je najbolji način zaštite?


Mere prevencije se odnose na sprečavanje uboda komaraca i smanjenje njihove brojnosti. Sprečavanje uboda komaraca postiže se: izbegavanjem boravka van kuće (pogotovo u šumama, pored reka i močvara) u vreme njihove najveće aktivnosti tj. od sumraka do zore; nošenjem odeće dugih rukava i nogavica (odeća ne treba da je tesno pripijena uz telo), kada smo na otvorenom kao i primenom repelenata koji odbijaju komarce.

Redukcija broja komaraca postiže se stavljanjem mrežica (komarnika) na vrata i prozore, čime se sprečava ulaz komaraca u prostorije u kojima se boravi. Redukcija broja komaraca na otvorenom postiže se isušivanjem izvora stajaće vode i eliminisanjem mesta na koja se sklanjaju komarci.

Zato barem jednom nedeljno treba isprazniti vodu iz posuda u kojima držimo saksije sa cvećem, posuda u kojima dajemo hranu i vodu kućnim ljubimcima, prazniti vodu iz kanti , buradi i limenki u našim dvorištima.

Ukloniti gume i druge predmete u kojima se može nakupljati voda, jer komarci na takvim mestima polažu jaja.

Brojnost komaraca se smanjuje i zaprašivanjem ljudskih naselja od strane ovlašćenih službi.


SA SAJTA NATIONAL GEOGRAPHIC SRBIJA PREPORUČUJEMO JOŠ I:

Magija neba: 6 najlepših mesta za posmatranje zvezda na svetu


Ptice koje ne prestaju da nas iznenađuju: Gavrani gledaju u budućnost


Tajna jednog od najvećih vladara u istoriji: Zašto grobnica Džingis-kana još uvek nije pronađena?