Selo Sagonjevo ima šest zaseoka koja su po nekoliko kilometara udaljeni jedan od drugog, a klepetalo je postavljeno na Jeličkoj čuki na 935 metara nadmorske visine, zbog čega se čuje u prečniku od desetak kilometara

KURŠUMLIJA- U eri mobilne telefonije meštani planinskog sela Sagonjeva u opštini Kuršumlija i danas se na važne dogovore pozivaju klepetalom.

Meštani kažu da mnogo drže do tradicije i da zvuk klepetala ujedinjuje seljake.Klepetalo je najstariji način komunikacije u južnoj Srbiji ali i drugih planinskih krajeva u regionu. To je u stvari jedna daska okačena na dva kanapa u koju se naizmenično udara sa dva drvena čekića.

-Klepetalo u neku ruku vrši funkciju vojvođanskih dobošara. Razlika je što su kuće u ovom kraju razbacane po brdima pa zbuk klepatala znači da svi treba da se okupe na dogovorenom mestu, a kod nas u Sagonjevu to je seosko molitvište, gde se se onda razgovara i dogovara o trenutno aktuelnoj temi ili problemu-priča Vučeta Ranđelović (73), koji je zadužen da poziva meštane klepetalom da se okupe.

Pojašnjavajući da Sagonjevo ima šest zaseoka koja su po nekoliko kilometara udaljeni jedan od drugog, Ranđelović kaže da je klepetalo postavljeno na Jeličkoj čuki na 935 metara nadmorske visine, zbog čega se čuje u prečniku od desetak kilometara.

Meštani Sagonjeva se uglavnom bave proizvodnjom jagodičastog voća i obavezno se pre berbe pozovu klepetalom da bi se dogovorili o zajedničkom nastupu prema otkupljivačima a klepetalo se obavezno čuje i na dan seoskih litija.

Klepetalo 1914. pozvalo u smrtOko trideset viđenih domaćina Sagonjeva stradalo je početkom Prvog svetskog rata, kada su se na poziv klepetala okupili na molitvištu.

-U selo su došli Bugari na naredili čoveku koji je bio zadužen za taj posao da klepetalom pozove domaćine na zbor. Iako su znali da su došli Bugari, tridesetak domaćina je ipak došlo a Bugari su ih sve streljali, priča Ranđelović.