OD LOGORA DO NAJPREVOĐENIJEG DOMAĆEG PESNIKA: 100 godina od rođenja Vaska Pope, a znate ga po KALENIĆU!
Naš poznati pesnik i pisac Vasile Vasko Popa rođen je u Grebencu kod Bele Crkve, 29. juna 1922. godine. Po etničkom poreklu je bio Rumun.
Osnovnu školu i gimnaziju završio je u Vršcu. Upisao je Filozofski fakultet u Beogradu, a studije nastavlja u Bukureštu i Beču. Za vreme Drugog svetskog rata bio je zatvoren u nemačkom koncentracionom logoru u Zrenjaninu. Nakon završetka rata diplomirao je na romanskoj grupi Filozofskog fakulteta u Beogradu. Bavio se i novinarstvom.
Prve pesme objavljuje u listovima Književne novine i Borba.
Njegova prva zbirka pesama Kora (1953), uz 87 pesama Miodraga Pavlovića, smatra se početkom srpske posleratne moderne poezije.
Posle Kore, Popa je objavio sledeće zbirke pesama: Nepočin polje (1956), Sporedno nebo (1968), Uspravna zemlja (1972), Vučja so (1975), Kuća nasred druma (1975), Živo meso (1975), Rez (1981) kao i ciklus pesama Mala kutija (1984), deo buduće zbirke Gvozdeni sad, koju nikad nije dovršio.
Od 1954. do 1979. godine radio je kao urednik u izdavačkoj kući Nolit u Beogradu. Slaganjem usmenog nasleđa, igara i zagonetki, Popa je stvorio poseban pesnički jezik moderne srpske poezije. Priredio je zbornike: Od zlata jabuka (1958), Urnebesnik (1960), Ponoćno sunce (1962).
Prevođen je na 19 jezika i proglašavan je za jednog od najvećih svetskih pesnika. Vasko Popa je jedini domaći pesnik kome je celokupno stvaralaštvo objavljeno u Engleskoj i Americi. Član Srpske akademije nauka i umetnosti, nazivali su ga "jezičkim čudotvorcem i poslednjim velikim originalnim pesnikom".
U Vršcu, 29. maja 1972. godine osnovao je Književnu opštinu Vršac i pokrenuo neobičnu biblioteku na dopisnicama, nazvanu „Slobodno lišće“. Iste godine izabran je za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti. Jedan je od osnivača Vojvođanske akademije nauka i umetnosti (14. 12. 1979) u Novom Sadu.
Duško Radović je imao običaj da u nekoliko reči opiše svoje kolege pisce, a za Vaska Popu je rekao "Vasko Popa je najproganjaniji srpski pisac. On je prognan u - Gradski komitet!"
Preminuo je 5. januara 1991. godine i sahranjen je u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju.
(Kurir.rs)
Bonus video:
NIMALO SE NISMO UPLAŠILI SILEDŽIJA, NE DAMO IM SRBIJU! Vučić se obratio građanima: Srbiju im nećemo dati nizašta na svetu, jer Srbiju volimo više od svega