ČETRDESET GODINA OD SMRTI MEŠE SELIMOVIĆA! Matija Bećković: Njegovo mesto u ISTORIJI je uz Andrića, Teslu i Njegoša!

Književnik Mehmed Meša Selimović (1910-1982), autor jednog od najvećih romana na srpskom jeziku "Derviš i smrt", preminuo je na današnji dan pre 40 godina.

Hroničari su zabeležili da je tog 11. jula 1982. godine nešto posle 22 sata u Beogradu otišao tiho kao što je živeo. Imao je 72 godine. Nepokretan i nem, na televiziji je gledao prenos finalne fudbalske utakmice Svetskog prvenstva sa stadiona Santjago Bernabeu u Madridu između Italije i Nemačke kada mu je iznenada pozlilo. Iako je lekar brzo došao, mogao je samo da konstatuje smrt velikana jugoslovenske književnosti. Prijatelji i supruga Darka do kasno u noć su sedeli pored njegovog tela čekajući pogrebnike.

Sahranjen je 14. jula u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju, pored Skendera Kulenovića i Miloša Crnjanskog. Od velikana se tada oprostio pesnik i akademik Matija Bećković.

- Na njegovoj sahrani sam rekao: "Kad bi se ljudi sahranjivali uspravno, on bi bio jedan od prvih koji bi to zaslužili." I evo, na četrdesetu godišnjicu od smrti on se uspravio u Andrićgradu uz velikane u srpskoj književnosti Andrića i Njegoša. Tu je stao i ostao u društvu i Nikole Tesle. U bronzanom društvu Tesle, Njegoša i Andrića - kaže Bećković za Kurir.

Selimović, kako je sam otkrio - potomak je srpske porodice Vujovića - završio je Filozofski fakultet u Beogradu i do Drugog svetskog rata bio je profesor u gimnaziji u rodnoj Tuzli.

Po izlasku iz ustaškog logora 1943. otišao je u partizane, a posle rata je bio direktor drame Narodnog pozorišta u Sarajevu, umetnički direktor "Bosna filma" i glavni urednik izdavačke kuće "Svjetlost". Zbog progona, kojem su ga podvrgli bosanski komunisti, prešao je u Beograd i u njemu ostao do smrti. Roman "Derviš i smrt", jedan od najznačajnijih u srpskoj literaturi, odlikuje se osobenošću tretiranja teme, gustinom opservacije čovekovog života u tragičnim okolnostima i refleksijama o ljudskoj egzistenciji. Delo je inspirisano ličnom tragedijom pisca, pošto je Mešin brat, takođe partizan, streljan krajem rata iz banalnog razloga - uzeo je komad nameštaja iz magacina.

Meša Selimović bio je član Srpske akademije nauka i umetnosti. Ostavio nam je romane "Tišina", "Tvrđava", "Magla i mjesečina", "Krug" (nedovršen), zbirke pripovedaka "Prva četa", "Tuđa zemlja" i "Devojka crvene kose", studiju "Za i protiv Vuka", eseje "Pisci, mišljenja, razgovori", memoarsku prozu "Sjećanja" i nekoliko filmskih scenarija.

Kurir.rs

Bonus video: