Ružica Sokić nije među nama već dve godine (19. decembar) ali njene sjajne uloge uvek nas vraćaju da pogledamo šta je ostavila iza sebe.

Rođena je na današnji dan 1934. u Beogradu, a još kao devojčica učestvuje u Dečjoj radio-dramskoj grupi Radio-Beograda, a godine 1958. diplomirala glumu na Akademiji za pozorišnu umetnost u Beogradu.

Jedno vreme bila je članica Savremenog pozorišta, pa ubrzo prelazi u Atelje 212, gde će brojnim ulogama otkriti i potvrditi dar "rođene glumice". Ružica je često prikazivana kao zavodnica. Neke od tih uloga, poput Žute ostale su najupečatljivije.

Glumila je u oko 40 filmova; već za prvu ulogu ("Gorki deo reke", 1965, J. Živanovića) nagrađena je Srebrnom arenom na festivalu u Puli. Najveće uspehe ostvarila je glavnim ulogama pjevačice u filmu "Kad budem mrtav i beo" (Ž. Pavlovića, 1967) i prostodušne uličarke u filmu "Žuta" (V. Tadej, 1973), za koju je u Puli nagrađena Zlatnom arenom.

Zapažena je i sa sporednom ulogom majke kojoj sin gine u borbi u "Užičkoj republici" (Ž. Mitrović, 1974), za koju je takođe nagrađena Zlatnom arenom.

Komedija "Tesna koža" donosi joj je najveću popularnost. Neke od njenih poznijih velikih uloga su Taska u velikom kino hitu Zona Zamfirova i kuma Anica u popularnoj seriji "Greh njene majke".

Za svoj filmski i pozorišni rad dobila je brojne nagrade i priznanja na Sterijinom pozorju, Nagrada Pavle Vuisić, Statueta zlatni ćuran, Statueta Joakim Vujić, Velika Žanka.

Umrla je