Ovo su LEPE GLUMICE koje smo obožavali u SFRJ! A njihove lepote nikad dosta!

Pojedine dame su svojom pojavom ostavile veliki trag u velikoj Jugoslaviji.

Tanja Bošković, doajen srpskog glumišta, ima preko trideset godina dugu i plodnu pozorišnu, TV i filmsku karijeru. Gimnaziju je završila u Aranđelovcu a na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu diplomirala je 1973. godine u klasi profesora Petra Bajčetića.
Tokom 1974. godine glumila je u „Košavi“ a onda su se uloge nizale u poznatim ostvarenjima. Uvek je na poseban način davala sebe i ulozi koju je tumačila otkidala komadić svoje individualnosti.
Veoma popularan je njen lik Lili u filmu „Balkan ekspres“ a takođe i likovi u seriji „Priče iz radionice“ i filmovima „Policajac sa Petlovog brda“, „Rat uživo“ i „Okupacija u 26 slika“.

Jelisaveta Seka Sablić
Karijeru je započela pre skoro pedeset godina da bi danas bila jedna od najpopularnijih i najvoljenijih glumica u svim zemljama bivše Jugoslavije. Seka je najpoznatija po ulogama u filmovima Burduš, Tesna koža 3, Rad na određeno vreme, Moj tata na određeno vreme, Sekula i njegove žene i Sekula se opet ženi.

Gorica Popović

Na filmu je debitovala ulogom novinarke u Mirisu poljskog cveća (1977) beogradskog reditelja Srđana Karanovića. Već za prvu veću ulogu, devojke koja sumnja u ljubav svog mladića, u Nacionalnoj klasi (1979) Gorana Markovića, nagrađena je na nacionalnom festivalu u Puli Zlatnom arenom.

Radmila Savićević

Karijeru je počela 1946, a prvi film snimila 1961. godine kada je u filmu Višnja na Tašmajdanu igrala razrednog starešinu. Popularnost stiče kao Violeta u Kamiondžijama, devojka zaljubljena u Paju Čuturu (Pavle Vuisić), i kao baka Vuka u Pozorištu u kući. Godine 1976. snima TV seriju Babino unuče, da bi potom igrala u seriji Vruć vetar. Krajem osamdesetih tumači lik sekretarice Žarke u Boljem životu, a godine 1995. njena karijera dolazi do vrhunca ulogom Riske Golubović u Srećnim ljudima. Njena poslednja uloga bila je Dostana u Porodičnom blagu.

Olivera Marković

Tokom karijere ostvarila je preko 150 uloga u pozorištu i snimila više od 50 filmova. Nagradu Narodnog pozorišta dobila je dva puta, za uloge Majka Hrabrost 1972. i Klara 1978. godine.

Mira Stupica

Tokom duge karijere ostvarila je brojne antologijske uloge, posebno u delima Šoa, Brehta, Držića, Marinkovića, Pirandela i Kohouta, što joj je donelo brojne nagrade i priznanja (među ostalim i Sedmojulsku nagradu SR Srbije). Ostaće zapažena njena gluma u Gospođi ministarki Branislava Nušića. Igrala je, brojne glavne uloge, i u Narodnom pozorištu u Beogradu. Filmsku karijeru je započela u filmu Bakonja fra Brne (1951) F. Hanžekovića. Glavne likove glumila je i u filmovima Jara gospoda (1953), U mreži (1956) B. Stupice, Bila sam jača (1953) G. Gavrina, Stojan Mutikaša (1954) F. Hanžekovića, Delije (1968) M. Popovića, Krvava bajka (1969) T. Jankovića, Doručak sa đavolom (1971) M. Antića i Kako umreti (1972) M. Stamenkovića. Niz uloga odigrala je i na televiziji, gde je posebno zapažena kao Kika Bibić u TV-seriji Bukvar. Dobila je nagradu Dobričin prsten 1981, Statuetu Joakim Vujić 1985, Nagradu Pavle Vuisić 2007. i nagradu za životno delo festivala „Dani Zorana Radmilovića“ 2013.

Vesna Čipčić

Veliku popularnost stekla je ulogom Vesne Šurdilović u TV seriji „Vruć vetar“ iz 1980. godine. U svom matičnom pozorištu BDP, igrala je u predstavama „Dugo putovanje u Jevropu“, „Vrag ne spava“, „Harold i Mod“, „Oskar i mama Roz“, „Frederiko“...

Milena Dravić

Najveća filmska diva Jugoslavije. Dobitnica je Nagrade za najbolju sporednu glumicu na Kanskom filmskom festivalu i Nagrade „Žanka Stokić“. Najpoznatije uloge ostvarila je u filmovima: Kozara, Ljubavni život Budimira Trajkovića, Rad na određeno vreme, Moj tata na određeno vreme, Sekula se opet ženi, Nije lako sa muškarcima i Zona Zamfirova. Poznata je još i kao učiteljica iz kultne serije Priče iz Nepričave, Natalija iz Policajca sa Petlovog brda, zatim kao Vukosava Petrović i Spomenka iz TV komedija Pozorište u kući i Lud, zbunjen, normalan.

Neda Spasojević

Prvi put se pojavila na filmu u „Izdajniku“ kod Kokana Rakonjca, kasnije će igrati u još petnestak njegovih filmova. Od polovine šezdesetih jedna je od najmarkantnijih lica jugoslovenskog glumišta; snimala je i po nekoliko drama godišnje.

Ružica Sokić

Karijeru je počela davne 1957. godine, u filmu Doktor, da bi potom igrala u filmovima Kad budem mrtav i beo, Bokseri idu u raj, Užička republika, Savamala i drugima. Komedija Tesna koža donela joj je najveću popularnost, a za film Žuta nagrađena je Zlatnom arenom na Filmskom festivalu u Puli. Neke od njenih poznijih velikih uloga su Taska u velikom bioskopskom hitu Zona Zamfirova i kuma Anica u popularnoj seriji Greh njene majke.
Ružica je često prikazivana kao zavodnica. Neke od tih uloga, poput Žute ostale su najupečatljivije.] Tu spadaju još i snaja Ruža u Drugoj Žikinoj dinastiji i Veliborka Veca u Srećnim ljudima. Sokićeva je bila dobitnica nagrada Zlatni ćuran, „Joakim Vujić“, „Pavle Vuisić“, Zlatna arena, ali i dve najprestižnije – nagrada „Žanka Stokić“ i Dobričin prsten.

Sonja Savić

Filmskim ulogama u toku osamdesetih godina „Živeti kao sav normalan svet“, „Una“, „Šećerna vodica“, „Davitelj protiv davitelja“, „Balkanski špijun“, „Čavka“ izborila je status zvezde domaćeg filma, kreirajući uloge izvan određenog faha, ali uvek sa prepoznatljivim ličnim pečatom. Za glavnu ulogu u filmu „Šećerna vodica“ dobila je Zlatnu arenu na festivalu u Puli, 1984. godine. Za ulogu u filmu „Život je lep“, 1985. godine nagrađena je na festivalu u Veneciji. U muzičkom spotu Miroslava Ilića, za pesmu „Voleo sam devojku iz grada“, snimljenom 1987. godine, igrala je famoznu Devojku iz grada. U toku devedesetih godina ređe se pojavljivala na filmu, ali je, i pored toga, ostvarila nekoliko značajnijih uloga: „Mi nismo anđeli“, „Uvod u drugi život“, „Ni na nebu ni na zemlji“, „Urnebesna tragedija“. Bila je aktivna i kao rediteljka - „Prvi srpski tehno vodvilj“, „Supernaut - Beograd andergraund“, „Plej“, „Čekajući Godoa“ i poslednji film „Šarlo te gleda“.