Nove studije i informacije potvrđuju sumnju doktora da ovaj virus iskorišćava bolest s kojom se bore zdravstveni sistemi širom sveta. Prema najnovijim informacijama Centri za kontrolu i prevenciju bolesti izvještavaju da je 73 posto medicinskih sestara koje su hospitalizirane zbog Covida -19 bilo gojazno.

Uz to, nedavno istraživanje pokazalo je da bi gojaznost mogla u budućnosti ometati i učinkovitost vakcine protiv Covida-19. U početku su doktori verovali da gojaznost povećava samo vaš rizik da se ozbiljno razbolite od Covida-19, ali ne šansu da ćete se uopšte zaraziti.

profimedia0182855677.jpg
Profimedia 

Sada, novija analiza pokazuje da gojaznost ne samo da povećava rizik od bolesti i umiranja od nove korona virusne bolesti; gojaznost vam, u prvom redu, povećava rizik od zaraze. Promatračke studije zabeležile su hipertenziju, dijabetes i bolest koronarnih arterija kao najčešća druga stanja - ili popratne bolesti kod bolesnika s težim oblikom Covida-19.

No, urednici časopisa "Obesity" prvi su alarmirali da će se gojaznost verovatno pokazati kao nezavisan činilac rizika za ozbiljnije učinke infekcije korona virusom. Uz to, dve studije na gotovo 10.000 pacijenata pokazale su da gojazni pacijenti koji imaju Covid-19 imaju veći rizik od smrti u poređenju s pacijentima s normalnim indeksom telesne mase. Studija objavljena u septembru 2020. izvestila je o višim stopama gojaznosti kod bolesnika s Covidom-19 koji su kritično bolesni i trebaju respirator. Iz svih ovih studija postaje nadasve očito da se osobe s gojaznošću suočavaju s velikom opasnošću.

profimedia0566716568.jpg
Profimedia 

Stigma i nerazumevanje

Doktori i istraživači već dugo vremena shvataju dugoročne posledice prekomerne težine i gojaznosti. Trenutno znaju da je gojaznost povezana s najmanje 236 medicinskih dijagnoza, uključujući 13 vrsta raka. Gojaznost može skratiti vaš život i do osam godina.

Doktori ponekad ne znaju kako i kada propisivati ​​lekove pacijentima s gojaznošću. Na primer, na tržištu se nalazi osam lekova za mršavljenje koje je odobrila FDA, ali samo dva posto pacijenata koji ispunjavaju uslove dobijaju recepte od svojih doktora.

Šta se događa u telu?

Prekomerno masno tkivo, koje pohranjuje masnoće, stvara mehaničku kompresiju kod bolesnika s gojaznošću. To ograničava njihovu sposobnost da udahnu i potpuno ispuste puni dah vazduha. Disanje zahteva više posla kod gojaznih pacijenta. Stvara restriktivnu bolest pluća, a u ozbiljnijim slučajevima dovodi do sindroma hipoventilacije, što može dovesti do toga da osoba ima premalo kiseonika u krvi.

Tokom godina naučinici su naučili da je masno tkivo štetno samo po sebi. Moglo bi se reći da masno tkivo deluje kao endokrini organ u potpunosti samostalan. Oslobađa više hormona i molekula koji dovode do hroničnog stanja upale kod gojaznog bolesnika.

Kad je telo u stalnom stanju upale niskoga pritiska, ono oslobađa citokine, proteine ​​koji se bore protiv upala. Telo drže na oprezu i spremno za borbu protiv bolesti. To je sve u redu kada ih drugi sistemi i ćelije kontrolišu. Međutim, kada se citokini kronično spuste, može doći do neravnoteže koja uzrokuje povrede. Razmišljajte o tome kao o malom, ali ograničenom požaru. Opasan je, ali ne pali celu šumu.

Covid-19 uzrokuje da telo stvori još jedan "požar" citokina. Kad osoba koja je gojazna ima Covid-19, skupe se dva "mala požara" citokina, što dovodi do besne "vatre upale" koja oštećuje pluća čak i više nego kod pacijenata s normalnim indeksom telesne mase. Uz to, ovo hronično stanje upale može dovesti do nečega što se naziva disfunkcijom endotela. U ovom stanju, umesto da se otvore, krvni sudovi se zatvaraju i sužavaju, što dodatno smanjuje kiseonik u tkivima.

Također, povećano masno tkivo može sadržavati više ACE-2, enzima koji korona virusu omogućava invaziju ćelija i započinjanje oštećenja. Nedavno istraživanje pokazalo je udeo povećanog ACE-2 u masnom tkivu, a ne u plućnom tkivu. Ovo otkriće dodatno jača hipotezu da gojaznost igra glavnu ulogu u ozbiljnijim infekcijama korona virusom. Dakle, u teoriji, ako imate više masnog tkiva, virus se može vezati i napadati više ćelija, uzrokujući veća virusna opterećenja koja ostaju duže, što infekciju može učiniti težom i produljiti oporavak.

profimedia0564716461.jpg
Profimedia 

Kurir.rs/K.Đ/Science Alert/Net.hr