Urinarne infekcije, uz respiratorne, najčešće su upale kod ljudi. Ako se izuzme starije životno doba, kada se njihova učestalost kod muškaraca i žena gotovo izjednačuje, one su mnogo češće u ženskoj populaciji.

Razlog je anatomska građa. Mokraćni kanal ili uretra kod žena je kraći, širi i prav. Ovo, kao i blizina vagine i anusa, omogućava da bakterije lakše ulaze u urinarni trakt žena nego muškaraca. Uzročnici urinarnih infekcija su gram-negativne bakterije, a najčešće ešerihija koli, dok je zastupljenost drugih mikroorganizama ređa.

Bakterije najčešće ulaze preko mokraćnog kanala. Kada jednom dospeju u bešiku, mogu da pređu i na „gornji urinarni trakt“ ili bubrege. Veoma često, prirodne odbrambene snage, koje deluju lokalno na nivou sluzokože mokraćne bešike, sprečavaju nastanak i razvoj urinarne infekcije.

Nažalost, genetski uslovljeno, nekada postoji poremećaj u delovanju ovih odbrambenih mehanizama. Te pacijentkinje su sklonije nastanku upale i to se provlači kroz ceo život.Pri donošenju odluke o lečenju bitno je utvrditi da li kod bolesnica postoje faktori koji bi mogli uticati na nastanak i održavanje infekcije ili je komplikovati.

Ti faktori su urođene, stečene anomalije, prisustvo stranog tela kamen ili katetera. Ultrazvuk je najčešće dovoljan da se to utvrdi, a po potrebi se može uraditi i kontrastno rendgensko snimanje. Retko su potrebne dodatne dijagnostičke procedure. Terapija se određuje u skladu s nalazima.