Prve jednice koje su prodirale bile su snage za vezivanje u prvoj fazi operacije i pokretne snage koje su ubacivane po boku.
Dok su ruske jednice vodile borbe sa jednicama za vezivanje pokretne snage po boku su ih zaobilazile i dolazile im iza leđa ili nastavljale dalje u dubinu ruske teritorije.
Međutim, Ukrajinci su ostali vezani za sovjetski metod da komandant borbene grupe ne bude na samom terenu, on je komandovanje vršio iz pozadine i time je lišio potčinjene komandante slobodne akcije.
Ukrajinci su smatrali da za razliku od teških oklopnih vozila posebno tenkova i borbenih vozila pešadije koja su upotrebljena za vezivanje ruskih snaga korišćena su borbena oklopna vozila točkaši, oklopni transporteri na točkovima i sovjetski BMP-2 koji iako na gusenicama su mnogo brži i okretniji nego zapadni BVP poput Bredlija i CB-90 koji imaju jako naoružanje topove kalibra 25 i 40 mm.
Upravo borbena oklopna vozila točkaši omogućila su prodor kroz međuprostor ili duž nekog spoja kroz brešu u Kursku oblast, a onda skreću dijagonalno u dubinu duž zadnje granice rejona ili zone odbrane. U pitanju je taktički obilazni manevar uz zaštitu bokova koji vrše tenkovi i BVP i naterava branioca da racpoređuje snage po boku sa čime otvara koridor da u trećoj fazi nastupi glavnina mobilnih snaga koja eliminiše otpor.
U prevodu - jednice koje izvode takav napad mogu same da krenu pravo ka nekom operativnom cilju, pri čemu se neka grupacija opštevojnih snaga kreće za njima kao drugi ešalon, sa zadatkom obezbeđivanja bokova stvorenog koridora, a onda se kroz stvreni koridor uvodi glavina pokretnih snaga kao treći ešalon.
Inače u borbama kod Kurska i Rusi i Ukrajinci koriste “Operativne manevarske grupe OMG”. Prema sovjetskom modelu suštinu Operativne manevarske grupe trebali su da čine tenkovi, frontovske snage i specijalističke jedinice. Modifikovane ove jednice su na ukrajinskoj strani povećali broj pešadije usled nedostatka dovoljne količine borbene tehnike (tenkova). Za primer govori da jedna takva grupa po formaciji trebala bi da ima 500 tenkova, a Ukrajinci su za celu operaciju angažovali 500 tenkova, oklopnih transportera, borbenih vozila pešadije i lakih oklopnih i terenskih vozila.
S druge strane angažovanjem točkaša povećan je znatno manevar takve jedinice koja je trebala delovati kao jedinstvena celina. Međutim, u određenoj fazi iznenada, vodovi i čete ovakvih oklopnjaka su delovali samostalno kao autonomni sistem što je dovelo u kasnijoj fazi do uništavnja i zaustavljanja prodora.
Sve Ukrajinske operativne borbene grupe delovale su na nivou pešadijskog bataljona koji se koristi kao prepadna snaga, a onda su u jednom momentu kada su upali u dubinu teritorije pokretne snage odvojene od snaga za vezivanje i time su u jednom momentu sprečili razvoj poluge koju su trebali da čine tenkovi i BVP zapadne proizvodnje Bredli, Marder i CB-90., piše TV Front.
Operativne manevarske grupe su svojim delovanjem trebale da podržavaju tenkove u nastupanju povoljnim uslovima zemljišta, međutim te grupe su se po upadu odvojile od poluge i nastavile samostalno kretanje uz prepade po ruskoj dubini, sa čime je ukrajinski prodor bio faktički zaustavljen.
Drugi ešalon ukrajinske vojske ranga brigade trebao je biti pojačan pre svega borbenim vozilima pešadije koji je trebao da vrši dsve funkcije: prepade i izvodi borbena dejstva radi odvraćanja pažnje od tenkovskih elemenata koji su trebali da nastave prodor, ali takvog tipa oklopnih vozila Ukrajinci jednostavno nisu imali dovoljno.
Jedan od velikog problema u ukrajinskom nastupanju bilo je nedostatak dovoljnog broja artiljerijskih sistema vučnih i samohodnih artiljerijskog sistema, kao i neposredne vazduhoplovne podrške, što je udvostručilo teškoće za održavanje zamaha napada i sposobnosti kontrabatiranja.
Kurir.rs/TV Front/Preneo: P. P.
NE PROPUSTITE
Bonus video:
