Saborna crkva u Beogradu podignuta je na mestu, na kome je još početkom 18. veka postojala svetinja.
Na njenim temeljima je nešto više od veka kasnije podignuta i današnja crkva.
Iz mnogih krajeva Beograda vidi se Saborna crkva, mada se mora priznati da je nekako najlepši pogled na ovu svetinju sa reke.
Ne samo da je u pitanju crkva, po kojoj je, između ostalih znamenitosti, Beograd prepoznatljiv, već je reč o svetinji koja je svedočila mnogim značajnim događajima u beogradskoj čaršiji.
Uz to, u pitanju je mesto na kome počiva nekoliko znamenitih Srba.
U porti Saborne crkve nalaze se grobovi Vuka Karadžića i Dositeja Obradovića, koji su ostavili značajan trag u istoriji srpskog jezika i književnosti. U samoj crkvi se uz grobnice srpskog knjaza Miloša i sina mu, kneza Mihaila Obrenovića, nalaze i grobnice dvojice srpskih patrijarha i dvojice mitropolita.
Crkva posvećena arhanđelu
Po ugledu na crkvu, koja se nalazi u Sremskim Karlovcima je podignuta Saborna crkva u Beogradu, baš prekoputa zgrade Patrijaršije.
Posvećena je jednom od arhanđela, Mihailu, što je bila krsna slava dinastije Obrenović.
Mesto na kome se nalazi, sa razlogom je odabrano da bude očuvano. Baš tu su se događali, ne baš svetli trenuci istorije glavnog grada, a kako navodi „Serbia.com“, sve je to rezultiralo čestim skrnavljenjem i paljenjem nekadašnje svetinje, ali i krađama i rušenjem.
A onda je 1837. godine je započeta gradnja Saborne crkve kakvom je danas možemo videti.
Bogata riznica
Na dan 8. novembra po starom, odnosno 21. novembra, po novom, sada već daleke 1845. godine održana je prva liturgija u novoizgrađenoj crkvi.
Upravo na dan kada se obeležava i praznik posvećen Svetom arhanđelu Mihailu, koji je i slava Saborne crkve.
NE PROPUSTITE
Tadašnji mitropolit Petar Jovanović je, kako navodi „Vikipedija“ na taj dan najpre osveštao crkvu, a zatim u novoizgrađenoj svetinji i služio prvu litrugiju.
Iako je riznica ove svetinje bogata brojnim relikvijama, ali i starim rukopisnim knjigama, posebnu pažnju privlači ikonostas Saborne crkve.
Izrađen je u duhu klasicizma, sa bogatim dekoracijama, a delo je Dimitrija Petrovića, bečkog đaka, koji se bavio vajarstvom, livenjem i drvorezbarenjem.
Izuzev delova moštiju srpskog kneza Lazara, u Sabornoj crkvi se čuvaju i mošti Svetog i pravednog kneza Stefana Štiljanovića, kao i mošti Svetog Jovana Šangajskog.
Podsećanja radi, sve do 1837. godine, u južnom delu crkvene porte počivala je lobanja srpskog vožda. Ipak, po naredbi Miloševe supruge, kneginje Ljubice Obrenović, Karađorđeva lobanja preneta je u Topolu te godine.
NE PROPUSTITE
