U nedelju, 25. jula, u sklopu 18. Muzičke manifestacije "Stanislav Binički" počinje sa radom 17. likovna kolonija u Porti Crkve Svetog Prokopija.

Dva dana kasnije biće orgnizovana Izložba slika nastalih na Koloniji, a zatim polaganje cveća na spomen ploču slavnog kompozitora.

Centralni događaj na ovoj manifestaciji je izvođenje prve srpske opere “Na uranku”, koju je, na libreto Branislava Nušića, komponovao Stanislav Binički.

Stanislav Binički je rođen u Jasici, 27. jula 1872, a umro je u Beogradu, 15. februara 1942. Bio je veliki srpski kompozitor, dirigent i pedagog i smatran je najvećim predstavnikom srpske klasične muzike.

Prva muzička znanja stekao je od Stevana Mokranjca i Josifa Marinkovića, pevajući u horu “Obilić”. Za vreme studija na Filozofskom fakultetu u Beogradu osnovao je Akademsko muzičko društvo. U Minhenu je između 1895. i 1899. godine studirao kompoziciju i solo pevanje. Po završetku studija vratio se u Beograd,postao je vojni kapelnik i osnivać prvog Simfonijskog i Beogradskog vojnog orkestra, a 1904. i Muzike kraljeve garde kojom je dirigovao do 1920. Zajedno sa Mokranjcem i K. Manojlovićem osnovao je Srpsku muzičku školu (danas Muzička škola „Mokranjac“). Bio je horovođa mnogih pevačkih društava i dirigent Narodnog pozorišta, gde je i 1920. godine osnovao Operu, čiji je bio prvi dirigent i direktor.

Njegovo najpoznatije delo je opera u jednom činu “Na uranku”, iz 1903, na tekst Branislava Nušića, koja se smatra prvom srpskom operom sa elementima narodne muzike.

Autor je većeg broja kompozicija za vojne duvačke orkestre: uvertire “Iz mog zavičaja”, ciklusa narodnih pesama u obradi, vojnih marševa “Na Drinu” i Paradni marš i drugih brojnih dela. Najslavniji srpski marš – “Marš na Drini” posvetio je pukovniku Stojanoviću, koji je poginuo u Kolubarskoj bici.

Stanislav Binički je bio uvažena ličnost u Srbiji. Krajem tridesetih godina 20. veka pozvan je da prvi put čuje novopostavljena zvona na novoj, upravo završenoj crkvi Svetog Aleksandra Nevskog na Dorćolu u Beogradu. Prema zapisu u crkvenom letopisu Binički je, u oduševljenju uzviknuo: „Eto konačno i Beograd dobi prava crkvena zvona“.

U njegovoj rodnoj Jasici kod Kruševca svake godine se održava Muzička manifestacija “Stanislav Binički”, na kojoj su nastupili brojni ugledni vokalni solisti i muzički ansambli.

(Kurir.rs/Ž.M.)