Albanski mediji tvrde da Ivan Bogdanov na desnoj ruci ima tetovažu Skenderbega

Od utorka uveče kada je zbog uletanja drona sa zastavom Velike Albanije na teren stadiona Partizana u 41. minutu prekinuta fudbalska utakmica kvalifikacija za EURO 2016. godine između Srbije i Albanije, mediji naklonjeni Albancima bave se detaljima, vezanim za ulazak navijača na teren stadiona Partizana.

U moru priča, sada se pojavljuje jedna po kojoj Ivan Bogdanov, javnosti poznat kao jedan od viđa navijača, koji su oktobra 2010. godine u Đenovi izazvali prekid utakmice između Italije i Srbije, na desnoj ruci ima tetovažu Skenderbega.

Đurađ Kastriot Skenderbeg Sina, 6. maj 1405 — Lješ, 17. januar 1468) je bio je albanski nacionalni heroj srpskog porekla iz vremena otpora albanskih plemena turskim osvajačima i islamizaciji.

Prema Gibonu, Kastriot(ić)i vode poreklo od starog srpskog bratstva Branilovića (Branila) iz Zete. Skenderbegov deda je doselio u Janjinu u Epir kao srpski kefalija. Skenderbegov otac, Jovan Kastriot nazvao se princ Epira, koji je uključivao Mat, Kroju, Mirdita i Diber. Njegova majka Vojislava, bila je princeza srpskog porekla, iz porodice Tribalda ili iz plemićke porodice Muzaka.

Jovan Kastriot je bio među prvima koji se suprotstavio upadima Bajazita I, međutim, njegov otpor nije imao gotovo nikakav efekat. Sultan ga je naterao da plaća danak, a da bi osigurao vernost arbanaških plemića, Turci su odveli Đurađa zajedno sa njegovom braćom kao taoce.

Zbog borbe protiv Osmanlija prvo ga je glorifikovala katolička crkva (iako je u delu svog života bio i musliman i pravoslavac) a ubrzo i slovenski narodi sa Balkana koji su ga smatrali svojim nacionalnim herojem. Krajem 19. veka su albanski nacionalisti,u nedostatku Albanske srednjevekovne države, počeli sa albanizacijom Skenderbega i njegove pobune. Skenderbegova borba protiv Osmanlija, međutim, nije bila opšti ustanak stanovnika Albanije protiv Osmanskog carstva.

Stanovništvo velikih gradova u Albaniji, koji su na jugu pripadali Osmanlijama a na severu Veneciji, ga nije podržavalo dok su njegovi borci pripadali različitim etničkim grupama poput Albanaca, Slovena, Cincara i Grka...
Osmanski vojnici protiv kojih su se borili nisu bili Turci iz Anadolije već lokalno stanovništvo koje je bilo voljno da se bori protiv pripadnika svog naroda u redovima Skenderbegovih snaga.Počev od 15. veka (od dela Konstantina Mihajlovića i Martina Segona) Skenderbeg je bio predmet brojnih književnih i umetničkih dela.

http://www.youtube.com/watch?v=2fqZjjnF1cU